Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Eadem nunc mea adversum te oratio est. Aeque enim contingit omnibus fidibus, ut incontentae sint. Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides. Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit? Duo Reges: constructio interrete. Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat. Quis enim potest ea, quae probabilia videantur ei, non probare? Aperiendum est igitur, quid sit voluptas; Sed quid ages tandem, si utilitas ab amicitia, ut fit saepe, defecerit? Non enim in selectione virtus ponenda erat, ut id ipsum, quod erat bonorum ultimum, aliud aliquid adquireret. Quamquam te quidem video minime esse deterritum.

Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit?
Non enim iam stirpis bonum quaeret, sed animalis.
In eo enim positum est id, quod dicimus esse expetendum.

Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam. Ut alios omittam, hunc appello, quem ille unum secutus est. Conclusum est enim contra Cyrenaicos satis acute, nihil ad Epicurum. Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam. Iam quae corporis sunt, ea nec auctoritatem cum animi partibus, comparandam et cognitionem habent faciliorem.

Haec dicuntur inconstantissime.: Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius.
Bork: Sed haec ab Antiocho, familiari nostro, dicuntur multo melius et fortius, quam a Stasea dicebantur.
Quid enim?: Atque haec ita iustitiae propria sunt, ut sint virtutum reliquarum communia.
Bork: Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod intellegam;

Tollit definitiones, nihil de dividendo ac partiendo docet,
non quo modo efficiatur concludaturque ratio tradit, non qua
via captiosa solvantur ambigua distinguantur ostendit;

At enim hic etiam dolore.

Maximas vero virtutes iacere omnis necesse est voluptate dominante. Sin kakan malitiam dixisses, ad aliud nos unum certum vitium consuetudo Latina traduceret. Quid ait Aristoteles reliquique Platonis alumni? Quid de Platone aut de Democrito loquar? Sullae consulatum? Graecum enim hunc versum nostis omnes-: Suavis laborum est praeteritorum memoria. De illis, cum volemus. In eo enim positum est id, quod dicimus esse expetendum.

Multa sunt dicta ab antiquis de contemnendis ac despiciendis rebus humanis;
Quid enim mihi potest esse optatius quam cum Catone, omnium virtutum auctore, de virtutibus disputare?
Cur tantas regiones barbarorum pedibus obiit, tot maria transmisit?
Et nunc quidem quod eam tuetur, ut de vite potissimum loquar, est id extrinsecus;

Cuius ad naturam apta ratio vera illa et summa lex a philosophis dicitur.